Waarom de kerk?

En dan ten slotte: de kerk. Na de opstanding gaat Jezus terug naar de hemel (vandaar ons feest Hemelvaart). Een dag of tien daarna komen duizenden mensen uit de hele wereld naar Jeruzalem voor het Joodse oogstfeest. Dan gebeurt er iets bijzonders: God komt nu als geest naar de mensen toe en geeft de leerlingen van Jezus een speciale gave: ze kunnen in vreemde talen spreken zodat iedereen hen kan verstaan. Op die dag – Pinksteren – komen drieduizend mensen tot geloof in Jezus. Dat is het begin van de kerk, de beweging van volgelingen van Jezus.

In de jaren daarna verspreidt de boodschap van Jezus zich snel over het gebied rond de Middellandse Zee. Overal beginnen aanhangers elkaar op te zoeken om hun geloof te delen en steun bij elkaar te vinden. Zo ontstaan gemeenschappen van gelovigen die werken als sociale netwerken die praktische, financiele en medische hulp geven aan hun omgeving. Maar dat gaat niet zonder moeite; ze worden vervolgd en zijn het vaak ook onderling niet eens, bijvoorbeeld over de vraag of je de Joodse wetten moet aanhouden als je Jezus volgt. Soms komen ze er uit, soms ook niet – en zo ontstaan verschillende takken van de kerk, met ieder hun eigen opvatting over een bepaald onderdeel. Toch is er één grote lijn in al die verschillende kerken te ontdekken: die van de persoon van Jezus Christus die verzoening tot stand heeft gebracht tussen God en mensen. Elke kerk die dat belijdt is een christelijke kerk; van katholiek tot pinkstergemeente.

En wat voor kerk is Rafael Almere?

Rafael Almere heeft haar wortels in de ‘pinksterbeweging’. De pinksterbeweging ontstond begin 20e eeuw in Californië, waar in 1906 na een periode van gebed iets gebeurde dat wel leek op die gebeurtenis in Jeruzalem – mensen konden in vreemde talen spreken en zagen wonderen gebeuren. De kerken die daaruit ontstonden – of die zich er nauw mee verwant voelen – noemen we pinksterkerken of ‘charismatische’ kerken. Een belangrijk theologisch kenmerk is dat we geloven dat al die bijzondere, bovennatuurlijke dingen die in de Bijbel staan beschreven ook nu nog kunnen gebeuren, doordat God dat via zijn Geest aan de mensen geeft. Maar wij noemen ons als Rafael Almere ook wel evangelisch, met als kenmerk dat we dichtbij de kern van het evangelie willen blijven.

Maar uiteindelijk gaat het ons er niet om welke leer je precies aanhangt. Wat wij veel belangrijker vinden is dat we het leven met elkaar delen. Door elkaar op te zoeken, na te denken over de grote en kleine vragen van het leven, God te aanbidden en elkaar aan te sporen lief te hebben en goed te doen. Dat is hoe wij kerk willen zijn!